Οι Τούρκοι υπονομεύουν την διοίκηση της Κρήτης, δολοφονούν τον εισαγγελέα Κριάρη, πυρπολούν την χριστιανική συνοικία στα Χανιά.

Η Ελλάδα επεμβαίνει δυναμικά στέλνοντας στρατό υπό τον Τιμ. Βάσο να καταλάβει την Κρήτη και να κηρύξει την ένωση.

Οι μάχες γενικεύονται στο νησί, όμως οι Μ. Δυνάμεις είναι εχθρικές με την ιδέα της ένωσης και αυτό το δείχνουν βομβαρδίζοντας το στρατόπεδο των επαναστατών στο ακρωτήρι, ένας από τους αρχηγούς του είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Σε αυτό τον σκληρό βομβαρδισμό το κοντάρι της σημαίας σπάζει και ο επαναστάτης Σπύρος. Καγιαλές * κάνει το κορμί του ιστό.

Η κοινή γνώμη στην Ευρώπη τάσσεται υπέρ των Κρητών και οι Μ. Δυνάμεις μετά τον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 δίνουν την λύση της αυτονομίας.

Ως ύπατο Αρμοστή της Κρήτης ορίζουν το πρίγκιπα Γεώργιο της Ελλάδας. Στις 2 Νοεμβρίου 1898 ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης εγκαταλείπει το νησί.