Οι φάμπικες που σταμάτησαν πρίν το 1940 και ήταν μονόπετρες:
- του Τζαβόλο (δυτικά του Δημ. Σχολείου).
- του Μαρνέλο (κοντά στον Αϊ-Γιώργη).
- του Φρουδομανώλη (το σημερινό νότιο τμήμα της πλατείας).
- του Μαυραντώνη (ή φάμπρικα του Νικολιό - πρώην καφενείο Χατζηνικολάκη).
- του Γιουλομανώλη (κοντά στο καφενείο του Βασιλάκη).
Οι φάμπικες που σταμάτησαν τις αρχές της δεκαετίας του 50 με τέσσερις πέτρες:
- του Χαρκιά (του Γεωργίου Φρουδάκη).
- του Παπά (του παπά Εμμανουήλ Στρατάκη).
Τα εργοστάσια:
- του Γιουλογιώργη (απέναντι απο το Σταυρωμένο - το πρώτο μηχανοκίνητο εργοστάσιο - αλευρόμυλος - κάηκε το 1952)
- του Μανιδάκη (κοντά στο αγροτικό ιατρείο)
- του Συνεταιρισμού (στη θέση Καρά - λειτούργησε το 1955)
- του Ανετάκη (στο καινούργιο πηγάδι - δούλεψε για πολύ μικρό χρονικό διάστημα).
- του Βιδάρα
Τα εργοστάσια που λειτουργούν σήμερα (2007):
- του Συνεταιρισμού (το νέο εργοστάσιο στη θέση Μεσαμπελιές)
- του ιδιωτικού Συνεταιρισμού (των: Αγγελάκη, Σκλιβάκη, Τζανιδάκη, Χατζηνικολάκη στη θέση Αμμουδάρα)
Εύχομαι αυτές οι εναπομένουσες εικόνες και τα στοιχεία τους να μην χαθούν, αλλα να αναδειχθούν, καθώς αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία σύνθεσης του ψηφιδωτού της παράδοσης και της ιστορίας μας.
