Μετά το ράβδισμα των δένδρων ακολουθούσε το λίχνισμα για τον διαχωρισμό των φύλλων απο τον καρπό στα "παπούρια" -ψηλά σημεία οπού φυσούσε συνήθως αέρας- και η μεταφορά των ελιών στα σπίτια.
Επειδή τα τσουβάλια ήταν λίγα οι ελιές "σωρευόταν" συνήθως στο πατητήρι ή όπου αλλού ήταν δυνατόν στο σπίτι και περίμεναν τους εργάτες της φάμπρικας τους αλετρουβάρηδες ή φαμπρικάρηδες για να τις παραλάβουν.
Οι αλετρουβάρηδες αφού μετρούσαν τον καρπό με το μουζούρι ένα ξύλινο κυλινδρικό δοχείο, τον τσουβάλιαζαν τον φόρτωναν στα ζώα και τον κουβαλούσαν στην φάμπρικα.
Το κάθε τσουβάλι έβαζε περίπου δυό μουζούρια και αποτελούσε ένα μιγόμι. Το κάθε φόρτωμα στο ζώο ήτανε δύο τσουβάλια και αποτελούσε ένα γομάρι.
