Η κεντρική πόρτα του σπιτιού οδηγούσε στο πόρτεγο που ήταν η κύρια και μεγαλύτερη κάμαρα και χρηστικά αποτελούσε το κέντρο των καθημερινών δραστηριοτήτων αλλα και τον χώρο υποδοχής των επισκεπτών όταν δεν υπήρχε σάλα.
Στον κεντρικό τοίχο βρισκότανε το σκρίνιο με τον καθρέπτη, απο τα πιό περίτεχνα και προσεγμένα έπιπλα του σπιτιού. Ακόμα και σήμερα αποτελούν περιζήτητα κομμάτια για διακόσμηση.
Στον ίδιο χώρο βρισκότανε ο καναπές που πολλές φορές ήτανε ιδιαίτερα μακρύς για να χωράει όσο το δυνατόν περισσότερους μουσαφίρηδες και το τραπέζι με τις καρέκλες για τα επίσημα τραπεζώματα των γιορτών και των άλλων κοινωνικών εκδηλώσεων.
Στους τοίχους κρέμονταν βινιεταρισμένες και ρετουσαρισμένες οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της φαμίλιας με το ανάλογο κάδρο.
Τα έπιπλα διακοσμούσαν οι τσεβρέδες τα κοφτά και τα υπόλοιπα πετσετάκια με τους τραντέδες.
Για φώς υπήρχαν οι λύχνοι στερεωμένοι πάνω στους λυχνοστάτες ή τον τοίχο, ενώ όταν ερχόταν επίσημοι επισκέπτες άναβαν την λάμπα.
Η λάμπα που κρέμονταν απο το ταβάνι άναβε με ρυθμιζόμενο φυτίλι και λάδι, ήταν μπρούτζινη, με γυαλί που περιστοιχιζόταν απο πολλά πιτήδια ξόμπλια και χάνδρες και ήταν προυκάρικη.
