ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ

Την 1η Ιουλίου 1944 ο Μύλερ επέστρεψε στην Κρήτη ως ανώτατος διοικητής των κατοχικών δυνάμεων στο νησί. Την 22η ΜΠ ανέλαβε ο υποστράτηγος Φρίμπε (Helmut Friebe), τον οποίο ο Μος προσπάθησε επίσης να απαγάγει, ανεπιτυχώς. Από την αρχή τα Ανώγεια αποτέλεσαν στόχο εκδίκησης του αιμοβόρου Μύλερ, που διέταξε την καταστροφή τους, χωρίς ευτυχώς να θανατωθούν κάτοικοί τους, που πρόλαβαν ν’ απομακρυνθούν από την γενέτειρά τους τελευταία στιγμή. Στις 22 Αυγούστου οι Γερμανοί χτύπησαν ακόμη επτά χωριά των επαρχιών Αμαρίου και Αγίου Βασιλείου: τα Γερακάρι, Καρδάκι, Κρύα Βρύση, Γοργούθοι, Βρύσες, Άνω Μέρος και Σαχτούρια. Ήταν ολοφάνερο πως η καταστροφή αυτών των χωριών και οι εκτελέσεις αρκετών αντιστασιακών αποτελούσαν αντίποινα για την απαγωγή του στρατηγού Κράιπε, αφού (όπως αναφέρει και ο Janusz Piekalkiewicz στο βιβλίο του ‘Σπιούνοι – Πράκτορες – Στρατιώτες’) το Γερμανικό Φρουραρχείο εξέδωσε διαταγή, όπου γινόταν αναφορά στα Ανώγεια ως κέντρο της αγγλικής κατασκοπείας και των κατοίκων τους, που τους έκρινε υπεύθυνους για την δολοφονία της φρουράς του Γενί-Γκαβέ (Νέα Αξιός σήμερα) και του σαμποτάζ στην Δαμάστα. Η διαταγή τόνιζε επίσης ότι από την κωμόπολη των Ανωγείων διήλθαν και οι απαγωγείς με τον στρατηγό Κράιπε και όριζε, εκτός από την ισοπέδωσή της, την εκτέλεση κάθε άρρενος που θα βρισκόταν μέσα ή σε απόσταση ενός χιλιομέτρου!