Το δικαστήριο που δίκασε τον Πτέραρχο Κουρτ Στούντεντ (Generaloberst-Luftwaffe Kurt Arthur Benno Student) ήταν Βρετανικό Στρατοδικείο, στο Λίνεμπουργκ (Lunenburg) της κάτω Σαξονίας, που δίκαζε σύμφωνα με τις αποφάσεις της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα εγκλήματα πολέμου. Η δίκη έγινε στις συνεδριάσεις του στρατοδικείου μεταξύ 6ης και 10ης Μαΐου 1946 και είχε ως αφετηρία τη μήνυση που κατέθεσε εναντίον του ο Άγγλος λοχίας Robert Julian Laurence.
Στο κατηγορητήριο εναντίον του Κουρτ Στούντεντ περιλαμβανόταν οκτώ κατηγορίες για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην Κρήτη κατά την περίοδο Μαΐου - Ιουνίου 1941. Όλες οι κατηγορίες ήταν ξεκάθαρες παραβιάσεις της Διεθνούς Νομοθεσίας και ιδιαίτερα των άρθρων της Σύμβασης της Γενεύης του 1929 που αφορούσαν τους αιχμαλώτους πολέμου και τη βελτίωση της υγείας των τραυματιών και αρρώστων στρατιωτών στο πεδίο της μάχης.
Οι πράξεις για τις οποίες κατηγορούνταν δεν είχαν διαπραχθεί από τον ίδιο, αλλά από τους επιτιθεμένους αλεξιπτωτιστές των οποίων ήταν επικεφαλής. Συνοψίζοντας τον εισαγγελέα, ο Πτέραρχος Στούντεντ, παρόλο που φαινόταν να μην είχε διατάξει κάτι από αυτά που του καταλογιζόταν και παρά το γεγονός ότι έφθασε στη Κρήτη μόνο μετά το πρωινό της 25ης Μαΐου 1941, ευθυνόταν διότι οι αλεξιπτωτιστές σαν στρατός που μάχεται σε μικρές ομάδες, απομονωμένος μέσα σε εχθρική περιοχή, είχε μεγάλη σημασία στο πως είχαν εκπαιδευτεί από τον κατηγορούμενο να μάχονται.
Αυτοί οι Γερμανοί στρατιώτες που ήταν, ως γνωστό, τόσο πειθαρχημένοι, θα έπρεπε, τουλάχιστον, να είχαν αφεθεί να πιστεύουν ότι σε ιδιαίτερες περιπτώσεις επιτρέπονται παρεκτροπές για την επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού. Επιπρόσθετα, ξέροντας οι κατώτεροι του ότι αυτός μετέπεισε τον Χίτλερ ως προς τη σκοπιμότητα κατάληψης της Κρήτης, βρισκόταν σε δεινή θέση και έπρεπε να καταλάβει το νησί με κάθε κόστος. Ως εκ τούτου, οι αλεξιπτωτιστές προέβησαν σε όλα αυτά γνωρίζοντας ότι οι πράξεις τους θα είχαν την υποστήριξη του.
Στην απόφασή του το Βρετανικό Στρατοδικείο δέχθηκε ότι ο Κουρτ Στούντεντ διέπραξε τρία από τα αποδιδόμενα σ' αυτόν εγκλήματα του κατηγορητηρίου και συγκεκριμένα για τη χρησιμοποίηση Βρετανών αιχμαλώτων πολέμου σε μη επιτρεπόμενη για αιχμαλώτους εργασία, για τη δολοφονία Βρετανών αιχμαλώτων στο αεροδρόμιο του Μάλεμε επειδή αρνήθηκαν να εκτελέσουν «απαγορευμένες» εργασίες και για τη δολοφονία Βρετανών στρατιωτών του Ουαλικού συντάγματος που είχαν παραδοθεί, επέβαλε δε σ' αυτόν ποινή φυλάκισης πέντε ετών.Ο Κουρτ Στούντεντ άσκησε έφεση εναντίον της απόφασης που τον καταδίκασε, το δε δικαστήριο που λειτούργησε σε δεύτερο βαθμό τη δέχθηκε και τελικά αφέθηκε ελεύθερος το 1948 λόγω προβλημάτων υγείας. Μετά την αθώωσή του από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικός σύμβουλος του Αμερικανού στρατάρχη Αϊζενχάουερ και επίσης ως στρατιωτικός σύμβουλος του Γερμανού καγκελάριου Αντενάουερ. Έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην πατρίδα του όπου και πέθανε το 1978, στην προχωρημένη ηλικία των 88 ετών, και κηδεύτηκε με εκδηλώσεις «εθνικού» πένθους.
